เรื่องดีดีที่ไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน....เวสป้าสีฟ้า

วันนี้เรียกได้ว่าเป็นวันมหาซวยอย่างหนึ่งในชีวิตเราเลยก็ว่าได้ จะเข้าลิฟท์ประตูลิฟท์ก็จะปิดใส่ซวยไปจนถึงน้ำมันหมดกลางทางที่อีกแค่100เมตรก็จะถึงปั๊มอยู่แล้วเชียว แล้วคือมันก็ดับสนิทอยู่กลางทาง แดดร้อนมากก(คงรู้แดดประเทศไทยกันดีนะ) แล้วแบบอายก็อายโห้ยย ยังต้องมาเดินเข็นรถมอเตอร์ไซค์อีก  ไอ้เราก็เดินไปกะเพื่อน2คน แล้วอยู่ดีๆก็มีพี่ผู้ชายขี่เวสป้าสีฟ้ามาตามทาง คือรถมันก็ผ่านเราไปหลายคันแล้วแหล่ะจนมีเวสป้าสีฟ้าผ่านมา เราก็ไม่คิดว่าจะมีใครช่วยหรอก แล้วพี่ผู้ชายคนนั้นก็มาจอดถามว่า "รถเป็นอะไรครับ ให้ผมช่วยมั้ย?"  เราก็ตอบไปว่า "น้ำมันหมดอ่ะค่ะ" แล้วยิ้มเจื๋อนๆส่งไป พี่เค้าเลยบอกว่า "งั้นเดี๋ยวผมถีบรถมอไซค์ให้ ขึ้นรถเลย" เราก็ยังงงๆเอ๋อๆอยู่  เราเลยให้เพื่อนไปซ้อนพี่เค้าแทนเพราะถ้ามานั่งให้พี่เค้าถีบไปคงหนักเกิน เราคนเดียวก็หนักแล้ว 5555555555 พี่เค้าก็เอาเท้ายันกับรถเราไว้ คนมองตลอดสองข้างทางอ่ะ ทั้งอาย และก็สนุกที่ไม่ต้องบิดรถก็วิ่งเองได้ พอถึงปั๊มจะหันไปขอบคุณพี่ผู้ชายคนนั้น พี่เค้าก็บิดรถออกไปอย่างไว เราก็อ่าวยังไม่ได้ขอบคุณเลยนะพี่ สงสัยพี่เค้าจะรีบมากแน่ๆแต่ก็ยังมีน้ำใจมาช่วยเหลือเรา
จำได้ไม่มีวันลืมรถเวสป้าสีฟ้า พี่ผู้ชายใส่เสื้อสีดำ แต่เราไม่ได้มองป้ายทะเบียนว่าเลขอะไร ที่มาตั้งกระทู้เพราะอยากขอบคุณพี่เค้าแบบดีๆแต่ก็ไม่รู้จะไปตามหาพี่เค้าที่ไหน เราเรียนอยู่ม.บูรพา เราไม่รู้ว่าพี่เค้าเรียนจบไปหรือยังนะแต่ยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ ถ้าไม่ได้พี่ช่วยวันนี้ก็คงเดินเมื่อยเลย
ปล.นี้เป็นกระทู้แรกของเรา อาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะพิมพ์ในโทรศัพท์แต่เราอยากมาแชร์ให้รู้ว่าคนไทยยังไงก็มีน้ำใจเสมอ อาจไม่ใช่เรื่องเดือดร้อนของเค้าแต่ก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ปลปล. ไม่รู้ว่าแท็กห้องถูกมั้ยนะ ยืมไอดีเพื่อนมา 😜